Malatya Mutfak Kültürü

Deyimler - Halk Söyleşileri - Atasözleri

- Aç aç ile yatmış bir çıplak çıkmış.

- Aç bırakma hırsız edersin, çok söyleme arsız edersin.

- Aç gezip tok sallanmak.

- Aç mezarı olmaz.

- Açı işletme, toku depretme.

- Ağlayanın malı gülene hayır etmez.

- Ağılda oğlak doğar, ovada otu biter.

- Ağzı açık ayran delisi.

- Ağzının kalayını vermek.

- Ağzının suyu akmak.

- Allah deldiği boğazı aç koymaz.

- An beni bir kozla (elmayla) o da çürük çıksın.

- Anan sarımsak, baban soğan, nerden çıktın sen oğlan.

- Asil azmaz, bal kokmaz.

- Aş deliye kaldı.

- Aştan artmaz, dişten artar.

- Avratın kötüsü kelle paçaya bulgur salar.

- Ayağımın altı çağala, herkes evine dağıla.

- Ayının birkaç türküsü vardır o da elma ile armut üstüne.

- Ayrana gidiyor, küleği ardına tutuyor.

- Ayran yaydım yayık gibi, yağı çıktı oluk gibi.

- Ayranım ekşi olsun sineği Bağdat’tan gelir.

- Az çok deme evinde unun bulunsun, yaş kuru deme evinde odunun bulunsun, kara kuru deme evinde karın bulunsun.

- Bal bal demekle ağız tatlanmaz.

- Balı olan bal yemez mi.

- Bibi bibi tavşanın dibi.

- Beş ekmek verdim, hani ya biri?

- Boğazdan düşmek.

- Boğazı çüt demiriyle delinmiş olmak.

- Boş haral dik durmaz.

- Bu yaştan sonra rafa sehen mi dizeceğim?

- Buğdayı firik der, arpayı kurut der.

- Canı çekmek.

- Çökelek tartar, boğazımı yırtar.

- Çökelik, yemesek dökerik.

- Dana öldü süt kesildi, inek öldü hep kesildi.

- Dipsiz ölçek, boş ambar.

- Dut demiş ki beni yiyen köküme dönsün.

- Kiraz demiş ki beni yiyen çöpüme dönsün.

- Düğün benim, canaşı babamın olmasa neye yarar?

- Ekmediğin bostan, yemediğin karpuz.

- Ekmek delisi.

- Ekmek elden, su gölden, ye yavrum ye.

- El kazanı ile aş kaynatılmaz.

- Elde yiyen yolda acıkır.

- Gözü doymamak.

- İnsan insanı yeme ile sevmez.

- İte taş atan da bir, ekmek atan da.

- Kadın tuz der, erkek cız der.

- Kalaylı bakır küflenmez.

- Kalaylı tas, ağrısız baş.

- Kalbur sudan ne getirir?

- Kara keçiyi gören içi dolu yağ sanır.

- Karı ekmeği hamam tokmağı.

- Karın kararını bilir.

- Karnı zil çalmak.

- Kaşıkla verip sapıyla göz çıkarmak.

- Kazan taşarsa çömçenin hesabı olmaz.

- Kebabı kızartan közdür.

- Kışın soba kovanın yazın katığı su olur.

- Kız anadan beller sofra dizmeyi.

- Oğlan babadan beller oba gezmeyi.

- Kız yükü tuz yükü.

- Kurdun kuşun payı.

- Kursak kavurgasını ister.

- Löp löp yemek.

- Nefsi içinde kalmak

- Nefsini körletmek.

- Ocağını tüttürmek.

- Öküz öldü, çüt yassıldı.

- İnek öldü, hab kesildi.

- Öküz çiftle, ambarı eşle.

- Pisik sirke içmez.

- Pişmiş aşa su katmak.

- Sarımsak içli dışlı.

- Soğan yalnız başlı.

- Sarımsağı gelin etmişler kırk gün kokusu çıkmamış.

- Sofrada elini, sohbette dilini kısa tut.

- Soğanı yiyen bilmez, doğrayan bilir.

- Soğanın yalnızlığına bakma

Sarımsakla içli dışlıdır.

- Şunun çalımına bak, evdeki mikiline bak.

- Tası tarağı toplamak.

- Tavanın dibini sıyıranın düğününde kar yağar.

- Tencere dibin kara, seninki benden kara.

- Tok ağırlaması zordur.

- Tuzu kuru.

- Ver ki yiye, ört ki yata.

- Yarımı yemez, bütünü bölmez.

- Yazın başı pişenin kışın aşı pişer.

- Yediği çanağa sıçan cinsten olmak.

- Yediği önünde yemediği ardında olmak.

- Yüzünü it yalasa doyar.