İLİMİZİN YURDUMUZDAKİ KONUMU

Yeri, Sınırları, Komşuları

Malatya ili, Doğu Anadolu’nun güneybatı kenarında, bu bölgeden İç Anadolu, Güneydoğu Anadolu ve Akdeniz Bölgesine geçilen bir kesimde yer almıştır. Malatya ilinin doğu sınırlarını Fırat nehri çizer.Bu nehrin ötesinde Adıyaman, Diyarbakır, Urfa, Elazığ illeri toprakları uzanır.

  Malatya, kuzeyde Erzincan ve Sıvas ile, batı ve güneyde ise Kahramanmaraş ve Adıyaman illeri ile komşudur.Bu sınırlar içinde yüzölçümü 13 275 kilometre kareyi bulur. Yakın yıllara dek il toprakları 20 000 kilometre kare idi. Adıyaman il olunca, Malatya’nın sınırları daraldı. Fakat en önemli ilçesi Adıyaman’ın kendisinden il olarak ayrılmasından sonra önemini yitirmedi. Bugünkü sınırları içinde ilin nüfusu 1975 sayımına göre 577 309’dur.

  Malatya çok yakın zamana dek ulaşımı en güç illerimizden biriydi. Topraklarının engebeli oluşu yüzünden ulaşım çok güç yapılmaktaydı.Malatya’ya, bozuk yollardan günlerce ve günlerce araba ile yolculuktan sonra Samsun ya da Sivas üzerinden gidilirdi.Cumhuriyet Devrinde açılan demiryolu, Malatya’yı dış pazarlara kavuşturdu. Aynı zamanda Doğu Anadolu ile ilişkinin kurulmasını sağladı.

  İLİMİZİN DOĞAL DURUMU

Yer Şekilleri, Engebeleri

 İlin güney sınırını güneydoğu Toroslar çizer.Bu dağların en tanınmış olanı, Malatya’nın güneyinde yer alan 2592 metre yükseklikteki Beydağı’dır.Akçadağlarında Keklicek tepesi 2747 metreye varır. Dağların kuzeyinde, Malatya ovasının geniş düzlüklerinde yayılan Fırat, güneye inmeden bu dağlar arasında dar ve heybetli boğazlardan geçer. Dağların yamaçları yer yer fundalıklar, bazen çıplak bozkırlar, bazen de ormanlarla kaplıdır. Bozkır ve fundalıklarda sürüler beslenir.Malatya’nın bu bakımdan hayvancılığı ileridir.

  İl toprakları genel olarak engebelidir. Fırat nehrinin meydana getirdiği derin vadi, geçit vermeyecek kadar dar ve diktir.Bazı yerlerde nehrin iki kenarında 1000 metreyi bulan dik kaya duvarları yükselir.Bu dar vadi, yer yer bir keçi yolunun yapılmasına bile elverişli değildir. Dipte, derinde, köpüre köpüre Fırat nehri akar.

  İl topraklarını güneyde Adıyaman ili çevreler. Adıyaman, az engebelidir. Malatya toprakları, kuzeyde çok verimli bir düzlüğe kavuşur. Beydağı’nın bol sularıyla beslenen ova, Doğu Anadolu’nun en verimli ovalarından biridir. Malatya ilinin toprakları, güneyde Kahramanmaraş iline doğru geçit vermeseydi, belki Doğu Anadolu ile bugün ilişki kurulamazdı. Cumhuriyet Devrinde Kahramanmaraş üzerinden Fevzipaşa’ya uzanan demiryolu, Malatya’yı olduğu kadar, Doğu Anadolu’yu da İç Anadolu’ya bağlamıştır.

  Malatya ovasının etrafını yüksek dağlar çevreler.Bu kapalı ovanın iklimi oldukça serttir.Yazlar sıcak, kışlar soğuk, yağışlar azdır.Yağışların azlığına karşılık toprak verimlidir.

   AKARSULARI

  Bölgenin başlıca suları: Söğütlü çay, Demir çayı, Berenga deresi, Kozluk çayı, Kuruçay ve Tohma suyudur. Suların çoğu Fırat nehrine karışır. Bu akarsular geçtikleri vadileri suladıkları gibi, buralarda meyve ağaçlarının yetişmesini sağladıkları gibi, buralarda meyve ağaçlarının yetişmesini sağlarlar. Bu yüzden akarsu boyları çevrenin en yeşil yerleridir.

   HAVA DURUMU

  Malatya’nın iklimi sert Anadolu iklimidir. Kışın bazı bölgelerde kar çok yağar ve ulaşım güçleşir. Bazı yıllar yağan karın mart sonuna kadar kalkmadığı olur. Kışları şiddetli oluğu kadar, yazları da karasal olduğu için sıcaktır. Kışın en soğuk günlerde ısının -18 dereceye kadar düştüğü çok olur.

  En sıcak yaz günlerinde ise ısı bazen +38 dereceye kadar yükselir. (1937 yılında+42 derece oldu.) İlin güney sınırları Anti Toroslar çizer. Adıyaman il sınırları içinde iken, güney bölgesi de Malaya iklimine giriyordu. Bugün Malatya, Adıyaman’dan ayrıldığı için, iklimine giriyordu. Bugün Malatya, Adıyaman’dan ayrıldığı için, iklimi de kendi özellikleriyle kalmıştır. Malatya bu bakımdan İç Anadolu iklimi karakterini taşır.

  İlkbahar ve sonbaharda yağmurlar artar, ortalama yağış yılda 400-500 milimetreyi ancak bulur. Bununla beraber bölgenin akarsularıyla sulanan yerleri çok verimlidir. Malatya’da baharla kış bazen bir arada görülür. Dağlarda henüz karlar erimeden, ovada kayısı ağaçları bir gelin gibi çiçeklerle süslenir.

  Sulanabilen yerler yeşil, meyvelik, bağlık, ağaçlıktır. Bunun dışında kalan yerler ağaçtan yoksundur. Malatya, orman bakımından da fakirdir. Ortalama olarak denizden 940 metre yüksektedir.

 

	Ortalama Sıcaklık	En Yüksek Sıcaklık	En Düşük Sıcaklık
Ocak Şubat Mart Nisan Mayıs Haziran Temmuz Ağustos Eylül Ekim Kasım Aralık Yıllık Ortalama	1,1 0,7 6,1 12,7 18,0 22,7 26,7 26,9 22,1 15,2 8,1 1,6 13,5	15,4 16,3 25,4 29,6 35,0 37,2 41,8 40,6 36,4 34,4 24,0 15,8 36,4	-25,1 -21,2 -11,8 -6,6 1,9 5,8 10,5 9,3 3,2 1,1 -9,0 -22,2 -3,2

 

   BİTKİ ÖRTÜSÜ

 Malatya ili Doğu Anadolu Bölgesine girer. İklimi karasaldır. Bir yayla iklimi özelliğini gösterir. Fakat bölgede pamuk ve haşhaş yetişen yerler de vardır. Malatya toprakları genel olarak ormandan yoksundur. Şeker pancarı, tütün, pamuk ve haşhaş bölgenin başlıca endüstri bitkileridir. Malatya’nın başlıca gelir kaynaklarından biri olan meyveciği de önemli bir yer tutar. Bölgede yetişen kayısılar yurt çapında ün yapar. Onun için akarsu boylarını meyve bahçeleri kaplar.

  Malatya’nın diğer bitkileri arasına özellikle tahıl girer. Meyveciğin hemen her çeşidi ve çok sayıda tahıl bölgenin başlıca gelir kaynağıdır. 1960 yılında ilde 139481 ton tahıl üretilmiştir.

 

 

 

Ekili, dikili topraklar: